Γράφει η Κυριακή Παπαγιατζόγλου
Ο Γιώργος Καπουτζίδης, με τη σειρά «Σέρρες», κάνει για ακόμη μία φορά αυτό που η ελληνική τηλεόραση ξεχνά συχνά να υπηρετήσει: τη βαθιά, ανθρώπινη αφήγηση που εμπνέει κατανόηση, ορατότητα και συμπερίληψη. Με τη γνωστή του ευαισθησία και τόλμη, εισάγει για πρώτη φορά στην ελληνική μυθοπλασία έναν ίντερσεξ χαρακτήρα — τη θεία Σταματίνα, που υποδύεται η εξαιρετική Γιούλη Τσαγκαράκη — και μετατρέπει ένα επεισόδιο σειράς σε μάθημα ενσυναίσθησης και σεξουαλικής παιδείας.
Η στιγμή αυτή δεν είναι απλώς μια «τηλεοπτική πρωτιά". Είναι ιστορική τομή. Σε μια τηλεόραση που ανακυκλώνει τα ίδια κοινωνικά στερεότυπα, ο Καπουτζίδης επιλέγει να δώσει λόγο και χώρο σε ανθρώπους που έμεναν αόρατοι. Με απλότητα, χιούμορ και συγκίνηση, συστήνει στο κοινό τον όρο ίντερσεξ, αποδομώντας προκαταλήψεις και εξηγώντας, μέσα από την ίδια τη μυθοπλασία, τι σημαίνει να γεννιέσαι με ποικιλομορφία χαρακτηριστικών φύλου — χωρίς να χωράς στα στενά καλούπια του «άνδρα» ή της «γυναίκας».
Στη σκηνή όπου η γιατρός (ερμηνευμένη από τη Νατάσα Εξηνταβελώνη) εξηγεί τι σημαίνει ίντερσεξ, η σειρά λειτουργεί σχεδόν παιδαγωγικά. Δεν απευθύνεται μόνο στο τηλεοπτικό κοινό, αλλά στην κοινωνία συνολικά: στους γονείς, στα παιδιά, στους εκπαιδευτικούς, στους θεσμούς που ακόμη διστάζουν να προφέρουν τη λέξη. Και το κάνει με ευγένεια, γνώση και συναίσθημα, όχι με διδακτισμό.
Η θεία Σταματίνα δεν είναι μια «διαφορετική" φιγούρα για λόγους εντυπωσιασμού. Είναι ο πιο ανθρώπινος, αυθεντικός, και ταυτόχρονα συντηρητικός χαρακτήρας της σειράς — και αυτό ακριβώς είναι το μεγαλείο της σύλληψης. Ο Καπουτζίδης δεν κάνει απλώς ορατό το ίντερσεξ βίωμα· το ενσωματώνει μέσα σε μια γνώριμη ελληνική οικογένεια, δείχνοντας πως η διαφορετικότητα δεν είναι εξαίρεση — είναι κομμάτι της ζωής μας.
Το ακρωνύμιο ΙΚΤΟΛΑ (Ίντερσεξ, Κουίρ, Τρανς, Ομοφυλόφιλοι, Λεσβίες, Αμφιφυλόφιλοι), που η Σταματίνα “εφευρίσκει” με αφοπλιστική αφέλεια, γίνεται σύμβολο μιας νέας κουλτούρας αποδοχής. Ο Καπουτζίδης, φορώντας το σύνθημα στο φούτερ του, μετατρέπει τη σκηνή σε πράξη ορατότητας και αγάπης – μια υπενθύμιση ότι το χιούμορ μπορεί να είναι πολιτικό, και η τηλεόραση, όταν θέλει, μπορεί να μορφώσει.
Παράλληλα, η σειρά δεν διστάζει να δώσει χώρο και φωνή στην ομοφυλοφιλική αγάπη, μέσα από τη συγκινητική σχέση του Οδυσσέα και του Αγγέλου. Η ερωτική τους σκηνή στο προτελευταίο επεισόδιο δεν είναι απλώς «τολμηρή» για τα ελληνικά δεδομένα· είναι τρυφερή, αληθινή και απολύτως ανθρώπινη — μια στιγμή ελευθερίας, συμφιλίωσης και αγάπης χωρίς ενοχή.
Οι «Σέρρες» δεν είναι απλώς μια σειρά. Είναι ένα πολιτιστικό γεγονός. Ένα τηλεοπτικό μανιφέστο για την ενσυναίσθηση, τη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη. Μια υπενθύμιση ότι η τέχνη δεν αλλάζει τον κόσμο με συνθήματα, αλλά με ιστορίες που αγγίζουν. Και ο Καπουτζίδης, με το γνώριμο φως του, μάς θυμίζει ότι η τηλεόραση μπορεί ακόμη να διδάξει, να θεραπεύσει, να ενώσει.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, η αγάπη – σε όλες της τις μορφές – είναι η πιο επαναστατική πράξη.
Η σειρά προβάλλεται στον ΑΝΤ1, ενώ οι δύο ολοκληρωμένες σεζόν είναι διαθέσιμες αποκλειστικά στο ΑΝΤ1+, προσφέροντας στο κοινό τη δυνατότητα να ξαναζήσει όλες τις στιγμές που έγραψαν ιστορία.
