Γράφει η Άννα Απέργη Κωνσταντινίδη, Special Advisor Diversity Charter Greece
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την υιοθέτηση της νέας Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ 2026–2030, στέλνει ένα σαφές και ηχηρό μήνυμα, ότι Ευρώπη σημαίνει πλήρης προστασία και ενσωμάτωση των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως πέραν των άλλων και λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, έκφρασης, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου. Πρόκειται για μια Στρατηγική που δεν περιορίζεται μόνο σε διακηρύξεις καλών προθέσεων, αλλά θεμελιώνεται σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις, μηχανισμούς λογοδοσίας και δράσεις.
Η νέα Στρατηγική της Ε.Ε. αναγνωρίζει πως, παρά την πρόοδο που έχει γίνει τα τελευταία κυρίως χρόνια, οι ανισότητες καλά κρατούν. Η ρητορική μίσους, ο ρατσιστικός λόγος, οι διακρίσεις, οι αποκλεισμοί και η απερίφραστη βία κατά ΛΟΑΤΚΙ+ συνανθρώπων μας, εξακολουθούν και παραμένουν μία καθημερινή σκληρή πραγματικότητα σε πολλές χώρες. Η Στρατηγική έρχεται να απαντήσει σ’ αυτή την αντίφαση με ένα συνεκτικό Σχέδιο Δράσης που περιλαμβάνει την καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους, την απαγόρευση των ονομαζόμενων «θεραπειών μεταστροφής», την πλήρη νομική αναγνώριση των ΛΟΑΤΚΙ+ οικογενειών, την προώθηση συμπεριληπτικών πρακτικών στους εργασιακούς χώρους και την ενίσχυση της εκπαίδευσης χωρίς στερεότυπα και αποκλεισμούς.
Στη χώρα μας αναμφίβολα έχει γίνει βήματα προόδου. Φυσικά δεν έχουν γίνει από μόνα τους και όπως συνηθίζω να λέω πάντα δεν έγιναν αναίμακτα. Από την ψήφιση του αντιρατσιστικού νόμου το 2014, το σύμφωνο συμβίωσης, την νομοθεσία της ίσης μεταχείρισης, τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης έως τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, την απαγόρευση ιατρικών επεμβάσεων ή άλλων παρεμβάσεων σε ίντερσεξ βρέφη, έως την πιο πρόσφατη ψήφιση του νόμου της ισότητας στον πολιτικό γάμο ομόφυλων, η χώρα μας δείχνει ότι μπορεί να προχωρά όταν η κοινωνία ασκεί τις πιέσεις που πρέπει προς την Πολιτεία. Όμως, η πραγματικότητα παραμένει τρομακτική και άνιση. Τα περιστατικά βίας και ρητορικής μίσους αυξάνονται και, δυστυχώς, συχνά παραμένουν ατιμώρητα. Τα τρανς και τα ίντερσεξ πρόσωπα εξακολουθούν να βιώνουν αποκλεισμούς στην εργασία, στην εκπαίδευση και στην υγεία. Οι ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένειες δεν αναγνωρίζονται πλήρως νομικά από το κράτος και η εκπαίδευση εξακολουθεί να παραμένει κενή σε ότι αφορά ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όλα αυτά δείχνουν ξεκάθαρα πως λείπει κάτι βαθύτερο. Μια συνολική, ολοκληρωμένη εθνική πολιτική για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Καλές οι μεμονωμένες πρωτοβουλίες, ακόμα καλύτεροι οι νόμοι, μα μόνο αυτά δεν αρκούν. Χρειάζεται ένας εθνικός σχεδιασμός, ένα ενιαίο πλαίσιο, που θα συντονίζει τις δράσεις όλων των υπουργείων, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, των δημόσιων φορέων και της κοινωνίας των πολιτών. Μία νέα αναθεωρημένη Εθνική Στρατηγική με λίγα λόγια.
Αυτό το μήνυμα μας στέλνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η νέα Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι κάλεσμα ευθύνης, μια πρόσκληση προς τα κράτη-μέλη να κοιτάξουν κατάματα τις ανισότητες, να μετρήσουν τα βήματά τους και να σταθούν στο ύψος των αξιών που διακηρύσσουν. Για την Ελλάδα, αυτό σημαίνει την ανάγκη διαμόρφωσης μιας νέας Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+, που θα έχει σαφές χρονοδιάγραμμα, μετρήσιμους δείκτες προόδου, μηχανισμούς λογοδοσίας και φυσικά συμμετοχή των ίδιων των ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων και εμπειρογνωμόνων, στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Η Ευρώπη, με τη νέα της Στρατηγική, δείχνει το δρόμο. Η Ελλάδα έχει τώρα την ευκαιρία, αλλά και την ευθύνη επιτρέψτε μου να πω, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και όχι να μείνει απλός «θεατής».
Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ 2026-2030
Συνοπτική Έκθεση της Στρατηγική για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ 2026-2030
