Κυβερνήσεις χωρών όπως η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ιρλανδία απέρριψαν ρητά οποιαδήποτε πρόθεση συμμόρφωσης με τις υποδείξεις της Ουάσινγκτον, επιμένοντας στη διατήρηση πολιτικών που προωθούν τη συμπερίληψη και την ίση μεταχείριση. Το ίδιο έπραξαν και κορυφαίες ευρωπαϊκές εταιρείες, που δήλωσαν πως τα DEI προγράμματα αποτελούν οργανικό μέρος της εταιρικής τους ταυτότητας, της κουλτούρας και της σχέσης τους με την κοινωνία.

Η πίεση για κατάργηση των πολιτικών αυτών εντάσσεται σε μια γενικότερη αντίληψη που κερδίζει έδαφος στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία οι πρακτικές συμπερίληψης προάγουν τη «μεροληψία υπέρ των μειονοτήτων", οδηγώντας —υποτίθεται— σε ανισότητες εις βάρος της πλειοψηφίας. Η Ευρώπη, ωστόσο, βλέπει διαφορετικά τα πράγματα: για τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, οι πρωτοβουλίες DEI αποτελούν θεμέλιο της κοινωνικής συνοχής, της καινοτομίας και της επιχειρησιακής απόδοσης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ευρωπαϊκές πολυεθνικές όπως η Unilever, η Airbus και η Ikea έχουν επιβεβαιώσει τη δέσμευσή τους στη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη, εντείνοντας μάλιστα τις δράσεις τους στο ευρωπαϊκό τους σκέλος, ακόμη και όταν αναγκάζονται να περιορίσουν αντίστοιχα προγράμματα στις ΗΠΑ.

Η σύγκρουση αυτή δεν είναι απλώς γεωπολιτική ή ιδεολογική. Είναι ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για το μέλλον των εργασιακών δικαιωμάτων και της κοινωνικής προόδου. Η Ευρώπη δείχνει αποφασισμένη να μην κάνει πίσω — και αυτό δεν είναι απλώς πολιτική, αλλά στάση ζωής.