Η 1η Ιουλίου σηματοδοτεί την επέτειο του πρώτου επίσημου τεύχους του πρωτοποριακού περιοδικού Ms, το 1972, με εξώφυλλο τη Wonder Woman να δεσπόζει πάνω από μια πόλη. Ωστόσο, το ντεμπούτο του είχε γίνει λίγους μήνες νωρίτερα, τον Δεκέμβριο του 1971, ως ένθετο στο New York Magazine, με επικεφαλής τη φεμινίστρια και δημοσιογράφο Γκλόρια Στάινεμ.
Ήταν το πρώτο περιοδικό στις ΗΠΑ που ιδρύθηκε και λειτούργησε αποκλειστικά από γυναίκες – μια τολμηρή απάντηση σε μια εποχή που όροι όπως «ενδοοικογενειακή βία» και «σεξουαλική παρενόχληση» δεν υπήρχαν καν στο δημόσιο λεξιλόγιο. Το Ms έδωσε όνομα σε εμπειρίες που μέχρι τότε ήταν αποσιωπημένες και αόρατες. Από τις πρώτες του σελίδες, το περιοδικό έθεσε στο επίκεντρο ζητήματα όπως οι διακρίσεις στην εργασία, η αναπαράσταση των Μαύρων γυναικών, η απο-σεξουαλικοποίηση της γλώσσας, αλλά και το δικαίωμα στην άμβλωση.
Το Dear Ms: A Revolution in Print, το νέο ντοκιμαντέρ του HBO που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Tribeca, εξετάζει σε βάθος τον αντίκτυπο του περιοδικού. Μέσα από αρχειακό υλικό και συνεντεύξεις με ιδρύτριες, συντάκτριες και ακτιβίστριες, φωτίζει τις ιστορικές συγκρούσεις, την πορεία του φεμινιστικού κινήματος και τα διαχρονικά ζητήματα που ακόμα διεκδικούν λύση.
Καθεμία από τις τρεις σκηνοθέτιδες – Σαλίμα Κορόμα, Άλις Γκου και Σεσίλια Αλνταρόντο – προσεγγίζει το έργο με σεβασμό, αλλά και κριτική ματιά. Από την ενδοοικογενειακή βία και τις απειλές που δέχονταν οι γυναίκες του περιοδικού, έως τα ζητήματα φυλής και πορνογραφίας, η σειρά δεν φοβάται να αναδείξει τις εσωτερικές εντάσεις, τα λάθη, αλλά και τις νίκες ενός συλλογικού εγχειρήματος που διαμόρφωσε την πολιτισμική ιστορία των ΗΠΑ.
Το Ms δεν ήταν τέλειο. Όπως σημειώνουν Μαύρες και queer συνεργάτριες του, όπως η Άλις Γουόκερ και η Μισέλ Γουάλας, η έννοια της διαθεματικότητας – η κατανόηση δηλαδή των διασταυρούμενων μορφών καταπίεσης – δεν ήταν πλήρως ενσωματωμένη από την αρχή. Ωστόσο, το περιοδικό αποτέλεσε μια πλατφόρμα μάθησης, αυτοκριτικής και εξέλιξης, ανοίγοντας χώρο για συζητήσεις που λίγοι τότε τολμούσαν να θέσουν.
Η φράση «αν κάτι δεν έχει όνομα, δεν μπορείς να αντιδράσεις» συνοψίζει τον πυρήνα του Ms. Το περιοδικό έδωσε φωνή σε εκατομμύρια γυναίκες, ενίσχυσε τη νομοθετική προστασία σε θέματα κακοποίησης και παρενόχλησης και έγινε μέσο διαμόρφωσης πολιτικής συνείδησης. Η κληρονομιά του είναι ζωντανή – όχι μόνο ως μνήμη ενός αγώνα, αλλά ως ενεργό κάλεσμα για να φανταστούμε έναν κόσμο πιο δίκαιο, πιο ανοιχτό και πιο συμπεριληπτικό.
Η συμπερίληψη, όπως αναδεικνύεται στο Dear Ms, δεν είναι ποτέ στατική. Είναι μια διαδικασία συνεχούς επαναδιαπραγμάτευσης, μάθησης και τόλμης. Για αυτό και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να στρέφουμε το βλέμμα προς όσες άνοιξαν δρόμους, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι ο αγώνας για ισότητα είναι πάντα παρών.
*Με στοιχεία από theguardian.com
